تحلیل نمادهای مرگ در اشعار شارل بودلر

شارل بودلر، شاعر فرانسوی قرن نوزدهم، همواره در جستجوی آرمان‎شهری بود تا از این دنـیای پر‎رنـج و درد به آنجا سفر کند و این سفر جز با مرگ ممکن نبود. پدر شعر مدرن و پایه­گذار مکتب سمبولیسم با ذهن خلاق خود نمادهایی را وارد شعرش کرد و از این طریق مفاهیم بکر و نمادینی از مرگ به وجود آورد. در واقع، نمادگرایی یا سمبولیسم عبارت است از جای­گزینی یک مفهوم به جای مفهوم دیگر و هم‎چنین استفاده از تصاویر عینی و ملموس برای بیان عواطف و افکار انتزاعی. یک کلمه یا یک شکل وقتی نمادین تلقی می­شود که به چیزی بیش از معانی آشکار و مستقیم خود دلالت کند. مرگ در بسیاری از آثار شعرا و ادبای جهان از چهره‎ای پلشت برخوردار است؛ ولی او با آغوش باز پذیرای مرگ است. در اشعار وی، مرگ نه تنها مفهومی جان‎شکار و کریه نیست، بلکه از جایگاهی بالا و ویژه برخوردار است. سوال این است که در دیوان شعری «گل‎های رنج» چه کلماتی نماد مرگ هستند؟ در این تحقیق، نه تنها واژه صریح مرگ، بلکه واژگان دیگری که نماد مرگ‎ هستند نیز مورد مطالعه قرار خواهند گرفت.